KAZANEVSKY: "Bana Göre, En İyi Karikatür, İzleyicinin Önce Güldüğü, Sonra Düşündüğü ve Sonra Ağladığı Zamandır"

Vladimir KAZANEVSKY
Karikatürcü
(Foto: kaynak)

"Sovyetler Birliği'nde yaşıyorum ve burası sözde 'Demir Perde' ile dış dünyadan izole edilmiş durumda. Bir meslektaşımın uluslararası karikatür yarışmasından haberim oldu.

Karikatürümüzü gayri resmi olarak yarışmaya gönderdik. Yarışma için karikatür çizmedim, ancak beğendiğim karikatürü gönderdim. 

Felsefi ve sosyal karikatürün yaratılmasını etkili bir şekilde teşvik eden Uluslararası Karikatür Yarışması'dır. Biz Ukraynalı karikatürcüler için yarışma dünyaya açılan bir pencere açtı."

Vladimir KAZANEVSKY: "Bana Göre, En İyi Karikatür, İzleyicinin Önce Güldüğü, Sonra Düşündüğü ve Sonra Ağladığı Zamandır"

Çin kaynaklı Red Man karikatür web sitesi, Ukraynalı karikatürcü Vladimir KAZANEVSKY ile uzun bir röportaja yer verdi. 

Karikatür sanatı eksenli birçok konuda kendisine sorulan soruları yanıtlayan KAZANEVSKY, Ukrayna'da karikatür sanatının durumu ve gündeme dair açıklamalarda bulundu. 

Bu röportajın önemli bölümlerine burada yer verdik. İyi okumalar.

---

Vladimir KAZANEVSKY Ukrayna'nın Sumy bölgesindeki Lebedin şehrinde doğdu.

Annesi bir kitapçıda satış elemanı olarak çalışıyor. Babası uzak hava kuvvetleri pilotu.

İlk resmimi 26 yaşındayken yaptı.

Çizmeyi kendi kendine öğrendi. 40 yaşında, Belçika'daki Paul van Eyck stüdyosunda gravür tekniklerini öğrendi. İlk karikatürünü kendi diktiği çadıra çizdi. Kafkas Dağları'ndaki yürüyüş gezileri sırasında bu çadır taşınabilir bir karikatür galerisine dönüştü. Gazete çadırıyla ilgili bir çizgi roman yayınladı.

Kharkiv Devlet Üniversitesi'nden uzay radyo fiziği bölümünden mezun oldu. Gizli bir askeri fabrikada çalışıyor, uçan füzeler üretiyor, bilimsel makaleler yazıyor ve bilim insanı olmayı planlıyordu. Ancak ilk karikatürü gazetede yayınlandıktan sonra karikatür sanatına ilgi duymaya başladı ve kariyerii değiştirmeye karar verdi. "İnsan dünyasının uzaydan daha ilginç olduğunu düşünüyorum." dedi.

 Ailesi karikatüre olan ilgisini anlamasa da bu ilgisini yok saymadı. Kiev Karikatür Kulübü'nde birçok yeni arkadaş edindi ve onların önceki arkadaşlarından daha yakın olduklarını belirtti..

 Uluslararası karikatür yarışmalarına ne zaman katılmaya başladığı sorusuna şu cevabı verdi.

"Sovyetler Birliği'nde yaşıyorum ve burası sözde 'Demir Perde' ile dış dünyadan izole edilmiş durumda. Bir meslektaşımın uluslararası karikatür yarışmasından haberim oldu. Karikatürümüzü gayri resmi olarak yarışmaya gönderdik. Yarışma için karikatür çizmedim, ancak beğendiğim karikatürü gönderdim. Felsefi ve sosyal karikatürün yaratılmasını etkili bir şekilde teşvik eden Uluslararası Karikatür Yarışması'dır. Biz Ukraynalı karikatürcüler için yarışma dünyaya açılan bir pencere açtı."

Ukrayna karikatür endüstrisinin üç devi olarak KOSOBUKIN, VALENTIN ve KAZANEVSKY isimlerinin öne çıktığı belirtilen röportajda, kendi stilini nasıl bulduğu sorulmuş.....

"Ukrayna, 19. ve 20. yüzyıllardaki İngiliz, Fransız ve Amerikan sanatçıların eserlerinden ilham alan geleneksel bir karikatüre sahiptir. Bu karikatürlerin hepsi metinle birlikte gelir. Sovyetler Birliği'nden (Ukrayna dahil) gelen karikatürler sansürlendi ve 'sosyalist gerçekçilik' yaklaşımını izledi. Genç karikatürcülerimiz 1920'lerde The New Yorker dergisinde ve Paris'te çıkan 'Yazısız' karikatüre ilgi duydular. O yıllarda dünyada çok popüler olan bu sanat türünün taklitçileriyiz. 'Modern Çizgi Roman Sanatı' adında bir monografi yazdım ve bunu Kyoto, Pekin, San Francisco, Paris, İstanbul, Lüksemburg ve diğer yerlerdeki uluslararası mizah konferanslarında İngilizce olarak öğrettim. Kendi tarzımı bilerek yaratmadım. Bağımsız olarak üretilir, kişiseldir, tıpkı bir kişinin el yazısı, imzası gibi. Elbette, en sevdiğim sanatçıların eserlerini inceledim. Örneğin, o zamanki idolüm ve karikatüristim Sergei TUNIN'den bir grafik tekniği ödünç aldım. Karikatüründe, ışık kaynağının güneş veya ampul değil, çizgi roman kahramanının nesnesi veya teması olduğu özel bir dünya yarattı. Sergei TUNIN'in resimlerindeki gölgeler nesnenin yanlarından yayılır. Bu etki, izleyicinin karikatürün özüne hemen dikkat etmesine yardımcı olur. Sonuçta, mizah ve çizgi romanın özü izleyici tarafından 3-5 saniye içinde anlaşılmalıdır. Bana göre, en iyi karikatür, izleyicinin önce güldüğü, sonra düşündüğü ve sonra ağladığı zamandır."

Yazısız karikatür konusunda hikayeler ve romanlar yazdığını ancak metinsiz karikatürlere hayran olduğunu belirten KAZANEVSKY sözlerini şöyle sürdürdü; 

"Çünkü izleyiciye düşünmek için büyük bir alan sağlıyorlar. Karikatürdeki metin izleyiciyi yönlendiriyor. Metinsiz karikatürler sonsuz ve belirsizdir. Sanat sergilerinde resimlerimi açıklamam isteniyor. Buna karşılık izleyiciden resmimi bana açıklamasını istiyorum. Bu bir paradoks ama bazen izleyicinin açıklaması benimkinden daha iyi olabiliyor. Bilinçaltı genellikle bilince galip geliyor. Metinsiz karikatürler her fikri, her hikayeyi aktarabilir. Bu sanatçının becerilerine bağlı. Örneğin, mültecilerle ilgili sadece 500 resim içeren bir çizgi romanı yeni bitirdim. Bu romanda yazıt veya numara yok. Bu, kelimelerin olmadığı bir roman. Bu romanı okuyanlar tamamen anladıklarını söylüyorlar. Herkes romanları kendi tarzında anlıyor. Bu roman için bir yayıncı arıyorum. Belki bir ünlü bana Çin'deki yayıncılardan bahseder."

 En çok etkilendiği çizerler; Saul STEINBERG, Ronald AXE, Sere ve Ronald SERE.

Karikatürün ortaya çıkışı konusunda da KAZANEVSKY şunlara değiniyor....

"Bilinen ilk karikatür ilkel insanların kaya resimlerinde ortaya çıktı ve daha sonra antik Mısır'da bunlar Ölüm Kitabı'ndaki resimlerdi. Karikatür, insan gelişiminin çeşitli aşamalarında ortaya çıktı. Özellikle Napolyon Savaşları politik çizgi romanların gelişimini hızlandırdı. Ancak benim sevdiğim 'sessiz' karikatürler kendiliğinden ortaya çıkmadı. Birçok sanatsal devrimden önce ortaya çıktı. Absürt tiyatro (E. Ionescu...), edebiyatta absürtlük (F. Kafka...), gerçeküstücülük (S. Dali...) ve filmde yeni fikirler ortaya çıktı. D. Diğer konular Böyle bir bilgi devriminin ortasında, sözsüz karikatür ortaya çıktı. O kadar popüler oldu ki Brüksel Dünya Fuarı'nda (1958), ABD Pavyonu karikatürist Saul Steinberg tarafından dev panellerle dekore edildi. Daha sonra "sözsüz" karikatürler Doğu Avrupa ve Türkiye'ye, ardından da diğer Asya ülkelerine, özellikle İran, Japonya, Güney Kore ve sizin ülkenize yayıldı."

KAZANEVSKY ayrıca, Ukrayna'da bir karikatür müzesi bulunmadığını, Ukrayna'nın başkenti Kiev'de çizgi roman ve karikatür öğreten "Salvator Dali" adında bir kolej olduğunu da belirtiyor.

Ropörtajın sonunda Vladimir KAZANEVSKY'ye, genç karikatürcülere ve meslektaşlarına ne gibi önerileri olacağı soruluyor. 

RED MAN: Size saygı duyan ve sizi örnek alan genç karikatür sanatçılarına ne tavsiye edersiniz? Saygı duyduğunuz meslektaşlarınıza ne söylerdiniz? Çalışmalarınızı beğenen okuyuculara ne söylerdiniz? Mizahı anlamayan okuyuculara ne söylerdiniz? Ayrıca kendinize ne tavsiye veriyorsunuz? Bana ne tavsiye veriyorsunuz?

Vladimir KAZANEVSKY: Genç sanatçılar, kendinize sahip çıkın ve kimsenin tavsiyesini dinlemeyin. Kendi yolunuza gidin. Tüm meslektaşlarımı seviyorum, onlara teşekkür ediyorum ve saygı duyuyorum. Çalışmalarımı beğenen okuyuculara her zaman minnettar olacağım ve sizi seveceğim. Mizahı anlamayan okuyucular, mizahı anlayanlara bakın, onlarla gülün, onları taklit etmeyin, kendinize gülün. İnsanlara karşı daha fazla sevgi duymayı ve ilerlemeye devam etmeyi umuyorum. Red Man'e uzun ömür ve sağlık diliyorum ki insanlara olabildiğince çok neşe getirebilsin.

Red Man website: http://www.redmancartoon.com/en/

(Kaynak)

Bu sitede yayımlanan yazı ve görsellerin fikri sorumluluğu eser sahiplerine aittir

  Bu içerik CartoonsTurkiye (PencereMizah) tarafından derlenmiştir.

The intellectual responsibility of the texts and images published on this site belongs to the authors.

  This content is compiled by CartoonsTurkiye (PencereMizah).