Perulu Karikatürcü Karry CARRIÔN ile Röportaj.. "En Kötü Anlar 2006 ve 2007'deki Sansürdü."

Bazıları yılların verdiği ticaretten yoksundur. Sosyal ağlar, sansürsüz mizahı daha görünür kılmak için çok yardımcı oldu. Ancak ağlarınıza yüklediğiniz şey için şarj etmek ve yaşamak, hâlâ sonsuz bir bilmecedir. Yarışmalar için mizah yüzde yüz orijinalliğe ve harika bir faturaya sahip olmalı, oysa bir editoryal skeç farklı şekilde ele alınır, ancak kalite kaybı olmaz. Yayıncılar bu kadar kör olamaz. Tamamen görsel bir çağdayız, mizahın toplumumuz için bir katalizör işlevini görmeleri ve her zaman sahip olduğu önemi yeniden

Yayıncılar bu kadar kör olamaz. Tamamen görsel bir çağdayız, mizahın toplumumuz için bir katalizör işlevini görmeleri ve her zaman sahip olduğu önemi yeniden kazanması gerektiğini anlamalılar. Yeni nesil tüketicileri yakalamak için yeni yayınların ortaya çıkması harika olurdu.

Görsel iletişim şüphesiz grafik mizahın merkezidir. Bu mizahi fikri tercüme etmeye yardımcı olan ve iletişim kurmayı başaran, mizahçının zekası ile izleyicinin zekası arasındaki bu yakınsamayı birleştiren herhangi bir yöntem veya biçim geçerlidir.

Karry CARRIÔN

Perulu Karikatürcü Karry CARRIÔN ile Röportaj..

"En Kötü Anlar 2006 ve 2007'deki Sansürdü."

Röportajın ilk bölümü >

Pepe PELAYO

Mizah teorisi ve uygulamasının yaratıcısı ve öğrencisi.

PP: "recuteco" kelimesini okumayı sevdiğimi itiraf etmeliyim. Peruculuğu bilmiyordum.

Google'da "aradım" ve "sokak deneyimi, köşesi, yaşam deneyimi olan bir birey" olduğunu gördüm. Tam olarak bize söylediğin şey. Artık kendimi recuteco olarak da tanımlıyorum. Ama bu konuyu4 bir kenara bırakarak, söyle bana, mizah kariyerindeki en iyi ve en kötü an hangisiydi?

KARRY: En iyi an, sınırları aşmak ve "Cartooning for Peace" (Fransa), "Cartoon Movemente" (Hollanda), "Toonpool.com" (Almanya), "Club de la caricature Latina" (Meksika) gibi özel platformlarda yayın yapmaktı. Dünya Karikatürcüler Birliği'nin (Türkiye) davetlisi olarak Peru'yu temsil edecek.

En kötü anlar 2006 ve 2007'deki sansürdü. 90'lardan beri çalıştığım bir gazeteden istifa etmek zorunda kaldım.

Genel mizah için bir "Karrycaturas" bölümü olduğunu söylüyorum. Bu karikatürlerin birçoğu yıllar sonra ödüllendirildi. Ama ne yazık ki yönetmeni değiştirdiler ve benden “Karrycaturas” bölümümün politik olmasını istediler!

Rotamı değiştirdim ve mevcut hükümeti, Alan García'nınkini eleştirerek kalemimi çektim.

Ve olması gereken oldu. Editörler bu hükümetin destekçileriydi ve Aprista hükümetine karşı yalnızca "pazen mizahı" yayınlayacaklarına dair bana güvence verdiler.

O zamanlar yönetmenin miyop bir kararıydı. Ailem gibi olan gazeteden ayrılmak zorunda kaldım. 18 yıl boyunca bana kendi dilimi geliştirmem için her şeyi verdiler. sahiplerine sonsuz teşekkürler. “Karry” takma adı burada doğdu.

PP: İyi anlarınıza sevindim, ancak yaratıcılar olarak yolumuzu bizim için zorlaştıran bu ekstra sanatsal şeyler beni kızdırıyor. Ama şimdi bir soruda birkaç soruyla gidiyorum: Bugün grafik mizahın sağlığını nasıl görüyorsunuz? Yayınlamak için yeterli alan var mı?

Yayınlananlar neredeyse her zaman kaliteli midir? Yarışmalar için yaratılan mizah ile diğerleri arasında çok fark görüyor musunuz? Yeterli tüketici kitlesi var mı?

KARRY: Ne yazık ki, yazılı basında mizahtan gelişmek ve yaşamak için çok az alan var.

Ancak, özellikle yeni yetenekler için kendilerini kısıtlama olmaksızın gösterebilecekleri internet harikasına sahibiz. Elbette her zaman görülen iyi değildir.

Yarışmalar için mizah yüzde yüz orijinalliğe ve harika bir faturaya sahip olmalı, oysa bir editoryal skeç farklı şekilde ele alınır, ancak kalite kaybı olmaz. Yayıncılar bu kadar kör olamaz. Tamamen görsel bir çağdayız, mizahın toplumumuz için bir katalizör işlevini görmeleri ve her zaman sahip olduğu önemi yeniden kazanması gerektiğini anlamalılar.

Yeni nesil tüketicileri yakalamak için yeni yayınların ortaya çıkması harika olurdu.

PP: Tamam kardeşim! Şimdi, bugünlerde medyada ve kamuoyunda çok fazla sansür var mı? Çok fazla otosansür mü? Ve moda olan soruyu kullanmak için: mizahın sınırları nelerdir?

KARRY: Sevgili arkadaşım, ÖZGÜRLÜK kelimesi çok yüksek sesle söylendiğinde yıkıcı bir haykırışa dönüşür, politik karikatürler yapmak büyük bir sorumluluk taşır.

Sahte ahlakçıların, yozlaşmış liderlerini karikatürize ettiğinizde nefret edenler aracılığıyla ayaklanan trollerin, basılı veya dijital medya editörlerinden bir tepside yazarın kellesini istediğin bir dünyadayız.

Siyasi karikatürler demokrasiyle doğdu derler ama yalandır.

Bizi destekleyen yayıncılar, bağnazlıkla yüzleşmede daha cesur olmalı ve grafik görüşlerimizi susturmamalıdır.

Dokunulabilecek hassas konular var.

PP: Şimdi sizi içerikten çok biçimle ilgili bir konuya çevireceğim: Kişisel karikatürün, başyazıyla ilgili kısa öykünün, sözde karikatürün ya da genel olarak mizahi karikatürün, çizgi roman şeridinin, komik, mizahi fotoğrafçılığın (ve onun modaliteler), vb., "grafik mizah" içinde yer alan biçimler midir? Ya da bazıları bu konsepte girmiyor mu?

KARRY: Görsel iletişim şüphesiz grafik mizahın merkezidir. Bu mizahi fikri tercüme etmeye yardımcı olan ve iletişim kurmayı başaran, mizahçının zekası ile izleyicinin zekası arasındaki bu yakınsamayı birleştiren herhangi bir yöntem veya biçim geçerlidir.

PP: Sanırım senin cevabından daha uzun bir soru sordum. Mülakat sanatı hakkında daha çok şey öğrenmem gerekiyor. Her neyse biz işimize dönelim. Bakın, grafik mizahın ideal eserinin, bizi gülümseten ve düşündüren mükemmel bir fatura ve içerik gösteren olduğunu biliyoruz. Ancak çoğu zaman, kötü bir uygulama ile ifade edilen muhteşem bir fikir ve bunun tersi, biçim açısından kusursuz, ancak zayıf bir fikirle ifade edilen bir çalışma görüyoruz. Bu son iki varyanttan hangisini daha iyi kabul ediyorsunuz?

Yoksa hiçbiri mi yoksa onlar mı? Neden? (Aynı şeye tekrar düştüm: çok uzun soru. Umarım kısaca cevap vermezsiniz).

KARRY: Benim için IDEA özüdür. Mesaj güçlüyse, herkes tarafından okunup yorumlanması için uygun teknikle birlikte görsel bir gücün eşlik etmesi gerektiği açıktır.

PP: Daha da kısa cevap Ha ha, emekli olmam gerekiyor. Ama merak etme kardeşim.

Sen iyisin, sadece şaka yapıyorum... Sevgili dostum, senin için önemli bir an geldi, biliyorum. Bana, kendini tüm bedeninle adamaya karar verdiğin yeni projenden bahsetmeni istiyorum. Lütfen söyle bana: nedir bu? Bunu nasıl buldun? Zaten ne yaptın? Hedeflerin ne? Son olarak, bize her şeyi anlat. Ve umarım bize biraz bilgi verirsin.

KARRY: 12 Temmuz 2022'de karikatürcü, araştırmacı, derleyici, koleksiyoncu, "Mundo Comics" blogunun yazarı, Peru Çizgi Romanı'nın temaları ve yazarları konusunda uzmanlaşmış Martin Isla ile tanıştık. Ayrıca Javier Peralta, editör, matbaacı, "Conexión" dergisinin yöneticisi ve Karry Carrión.

O gün, yalnızca Peru Çizgi Romanlarını hatırlamak, yeniden değerlendirmek ve desteklemek amacıyla doğmuş bir yayınevi olan ISPEKA EDICIONES'i kurduk.

20. yüzyılın Perulu karikatüristlerinin ve mizah yazarlarının eserlerini kurtarmaya adanmış bir başyazı, çünkü başka hiçbir başyazı Büyük Ustaların eserlerini öne çıkarmaya ilgi göstermedi.

Mevcut yayıncılar, profesyonel olmaktan çok hevesli genç karikatüristleri şişirerek ve sömürerek ceplerini dolduruyorlar.

Amacımız, bizden önce mizahın yolunu açanların sanatsal mirasını ve Peru Karikatürünü masaya yatırmak, böylece yeni nesillerin onları tanıması ve bizim olanla nasıl gurur duyacağını bilmesi.

ISPEKA'nın yöneticisi olarak, bu projenin bir taahhüdü ve yaşam vaadi olduğunu söyleyebilirim: bu küçük sandıkla yan yana çalışan sevecen öğretmenlerin, meslektaşların ve arkadaşların muazzam mirasının bir kısmını yaymak.

İlk kitabımız "Perulu Karikatürcüler 1" idi. Daha sonra "La Combi Asesina", "Mizah" ve usta Nebver Sanmartín'in ilk grafik antoloji kitabı "Hayatta Nebver" çıkacaktı.

Başlangıç olarak, dört ayda dört başlık düzenlemenin yeterli olduğunu düşünüyorum.

Şubat ayına kadar "Perulu Karikatürcüler 2"yi şık bir şekilde sunacağız. Tam renkli 100'den fazla sayfa. İlki tam bir başarıydı. Ve eylülde, eğer her şey yolunda giderse, tüm zamanların en büyük Perulu mizah yazarı tarafından yazılmış 200 sayfalık başka bir grafik antoloji çıkacaktı. gül

60'lar, 70'ler ve 80'lerde Pazar günleri bize eşlik eden Creole mizahının nostaljisini paylaşın: "Domingueando con Crose".

PP: Seni tebrik ederim kardeşim. Bu çok güzel bir proje. Peru, Latin Amerika ve dünya mizahına harika bir katkı. Size bununla en büyük başarıyı dilediğimi söylemeye gerek yok. Ve benimle ve Humor Sapiens ile ne kadar olursa olsun yardımcı olacak.

Ama mizah içinde bu "diyaloğu" kapatmak için, yapmadığın neyi yapmak isterdin? (Başka modalitelerle uğraşmak bile olabilir).

KARRY: Hep bir komedyen olmak istemişimdir. Ama senin sahip olduğun kapasiteye sahip değilim. Bu yüzden hayatımdan bir komedi yaptım. Rol yaparak ve kendime gülerek geçirdim, heh, hehehehe.

PP: Affedersiniz ama bence rol yapabilirsiniz. Günlük yaşamda çok tutkulu ve dışa dönüksünüz. Bana öyle geliyor ki sahnede komedi yapmak senin için kolay olacak.

Görmeye çalış. Siz de muazzam bir başarı elde ederseniz şaşırmam...
Ve son bir soru olarak, benim size sormadığım ve sizin de sormamı isteyeceğiniz herhangi bir soru var mı? Varsa şimdi cevaplayabilir misiniz?

KARRY: Evet elbette. Soru şu olurdu: Peru'da grafik mizah yapan yeni nesiller var mı? Ben de endişeyle yanıtlıyorum: Peru grafik mizahı için kasvetli bir ufuk şekilleniyor.

Gidip giden neslimizin arkasında bir boşluk var. Gelecek nesil yok, ülkemde yüksek profilli komedyenler göremiyorum. Listede 30 yaşın altındaki kimseyi görmüyorum. Gençlerin çoğu çizgi romanla uğraşıyor ve çizgi romanlarda kalıyor. Medyada her zaman olduğu gibi yine yürürlükteyiz. Yarım asırdır hala aynı kaliteyi koruyorlar, hatta bazıları evrim geçirdi.

Bu, gençlere yer açmak için var olan on profesyonelin ayrılması gerektiği anlamına gelmez.

Olan şu ki, yeni teklif yok ve bu üzücü. Ama uluslararası yarışmalarda biraz ışık görüyorum.

Ve yaklaşık beş yeni isim kontrol ettim. Daha fazlası yok maalesef.

Sevgili PP, röportajınız ve bu mizah yollarındaki büyük suç ortaklığınız için son derece minnettarım. Umarım sözlerim, çok okunan ve ünlü Mizah Bülteninize bir şeyler katabilir.

PP: Hayır kardeşim, minnettar olan benim. İş yerinde ve kişisel olarak çok karmaşık olduğunuzu biliyorum, bu yüzden bana bu kadar çok zaman ve beyin hücresi ayırmak sizin için bir çabaydı ve tekrar ediyorum, size tüm kalbimle teşekkür ediyorum.

Ve katkıda bulunduğundan şüphe etme. İtiraf ediyorum ki, Bültenimiz ve internet sitemiz sizin dediğiniz kadar çok okunuyor ve meşhur oluyorsa, bu tam da sizin gibi büyük Mizah Ustalarının, büyük dostların katkılarıyladır. (Kaynak: Humorsapiens) Referans: Francisco Puñal Suárez

Röportajın ilk bölümü >